مواد مورد استفاده

الاستومر به مواد انعطاف پذیری گفته می شود که در معرض نیروی غیر قابل توجه توانایی بالایی برای کشش دارد. با توجه به ساختار خود الاستومرها از خواص بالای بازیابی شکل برخوردار هستند و بدین ترتیب تغییر شکل پسماند آن کم می باشد. الاستومرها به دو گروه، الاستومرهای پیوند شیمیایی و الاستومرهای ترموپلاست تقسیم می شوند.

الاستومرهای ترموپلاست به موادی گفته می شود که دارای مشخصات خاص الاستومر در حدود طیف دمایی بالا می باشد در حالی که اتصال آن به روش فیزیکی و غیر شیمیایی صورت می گیرد که باعث ذوب مواد مزبور در دمای بالا و استفاده از روش های معمولی فراوری ترموپلاستیکی می شود. الاستومرهای ترموپلاست انحلال پذیر بوده و در مقایسه با اتصالات شیمایی از توانایی باد کردن کمتری برخوردار است.